La Eta Printso

[opa2018]
Antwan de Sankta Egzuperi

AL LEON VERTZ

Pardonu infanoj ke mi dedicis ci tiu libro al "grandpersono". Mi havas serioza senkulpigo: tiu grandpersono estas la plej bona amiko, kiu mi havas en la mondo. Mi havas alia senkulpigo: tiu grandpersono kapablas cio kompreni, ec la porinfanaj libroj. Mi havas tria senkulpigo: tiu grandpersono loyas en Frantsujo, kie li suferas pro malsato kaj malvarmo. Li ja bezonas konsolo. Se ciuj tiuj senkulpigoj ne suficas, mi volonte dedicos ci libro al la infano, kiu iam antaue tiu grandpersono estis. Ciuj grandpersonoj unue estis infanoj. (Sed malmultaj el ili memoras pri tio.) Mi do korektas mia dedico:

AL LEON VERTZ, kiam li estis malgranda knabo.

I

Iam, kiam mi estis sesjara, mi vidis belega bildo en iu libro pri la pra-arbaro, titolita "Travivitaj Rakontoj". Tiu bildo prezentis boao, kiu glutas rabobesto. Jen kopio de la desegno:

En la libro oni diris: "La boao glutas siaj rabaqoj unuglute, senmace. Sekve ili ne plu povas moviyi kaj dormas dum sia sesmonata digestado." Ekde tiam mi multe meditis pri la aventuroj en yangalo kaj per kolorkrajono mi suktsesis miavitse fari mia unua desegno. Mia desegno numero Unu. Jen kiel yi estis:

Mi montris mia cefverko al grandpersonoj kaj na ili demandis, cu mia desegno timigis ili. Ili al mi respondis: "Kial capelo timigus?" Mia desegno ne prezentis capelo. Yi prezentis boao, kiu digestadas elefanto. Do, mi desegnis la enhavo de la boao, por komprenigi la grandpersonoj. Ili ciam bezonas klarigo. Jen kiel aspektis mia desegno numero Du:

Fonto: libraro.net